Jongeren hebben de toekomst in de boomkwekerij, maar wat beweegt hen? Waar zijn ze mee bezig? Een interview met de broers Rens (21) en Giel (19) de Swart.

Rens en Giel zijn de zonen van Hans de Swart, directeur van Mart van Dijk Boomkwekerijen die zich inzet voor de LTO-rozencultuurgroep. Rens voert nu zijn afstudeerstage voor HAS Hogeschool Den Bosch uit, Giel is bezig met zijn laatste loodjes voor Citaverde College in Horst. We spreken de jongens even op zaterdagmorgen, in de pauze op hun ouderlijk bedrijf.

Wat vinden jullie leuk aan het vak van boomkweker?

Rens: „Het werk is afwisselend, iedere dag kan weer anders zijn. Zelf vind ik ook techniek leuk.”

Giel: „Ja, techniek vind ik ook leuk. En het sortiment in de boomkwekerij, hoe alles groeit in een seizoen.”

Gaan jullie het bedrijf in?

Giel: „Ja, uiteindelijk allebei, als we klaar zijn met onze opleidingen. Ik ga na de vakantie eerst nog bij EuroTree werken. Hier bij Mart van Dijk werken we al jaren mee, buiten school. We begonnen al mee te lopen toen we zo ongeveer 5-6 jaar waren.”

Rens, wat houdt je afstudeerstage in?

„Het is een beroepsopdracht bij Boomkwekerij Fleuren. Samen met twee andere HAS-studenten verwerken we data van verschillende bronnen, zoals de bodemscan en de TreeWizard, de diktemeter voor bomen die vanuit Fleuren is ontwikkeld. We kijken naar correlaties hiertussen.”

Hoe kom je aan die opdracht?

„We kregen vanuit school wel opdrachten voorgeschoteld, maar die waren niet echt gericht op de boomkwekerij. We hebben toen zelf aan Fleuren de opdracht gevraagd. We kennen Yannick Smedts van Fleuren al langer, hij heeft bij ons bodemscans uitgevoerd.”

Giel, waar kunnen we jou wakker voor maken?

„Voor nieuwe techniek in de boomkwekerij, bijvoorbeeld het aansturen van een haspel met een app op de smartphone. Machines automatisch laten werken, dat vind ik ook wel mooi.”

Wat zijn uitdagingen voor het kweken in de toekomst?

Rens: „Het gebruik van middelen in de gewasbescherming. En personeel. We kunnen wel veel mechaniseren en automatiseren, maar in ons vak blijft wel handwerk nodig. Zoals bij de kwaliteitscontrole en de orderverwerking.”

Giel: „Beregenen, kunnen we dat nog wel genoeg? Door Raindancer beregenen we met de haspel efficiënter. We zijn nu ook bezig met druppelen in de vollegrond – nog met slangen op de grond, we hebben er nog geen in de grond getrokken.”

Rens: „Het klimaat is ook een uitdaging. Je kunt niets doen aan veranderingen in het klimaat, maar je kunt er wel mee leren werken. Wat doe je bijvoorbeeld met een hoop neerslag die in één keer valt, afvoeren of ergens vasthouden?”

Wat doen jullie om personeel te trekken?

Rens: „Laten zien wat je doet, op Facebook, LinkedIn en Instagram. Dat doen we ook voor de uitstraling van ons bedrijf.”

Giel: „We volgen ook andere kwekers op sociale media. Dan zie je ook wat zij doen, en je kunt op ideeën komen voor jezelf. Zo heb ik een filmpje van een kluitenklem gezien die alle kanten kan opdraaien. Zoiets zou ook makkelijker voor ons bedrijf zijn.”

Zitten jullie met andere jongeren in groepjes, bijvoorbeeld via Whatsapp?

Rens: „Nog niet echt. Toen we nog met de trein naar Den Bosch gingen, zaten we wel met andere studenten dingen te bespreken, ook over andere teelten, zoals over sla.”

En samen op pad?

Giel: „We zijn met pap weleens meegeweest naar praktijkbijeenkomsten, in de boomkwekerij, maar ook naar bijvoorbeeld Proefboerderij Vredepeel voor spuittechniek en groenbemesters. En de IPM in Essen. En met vrienden zijn we in 2019 op Agritechnica in Hannover geweest. Tractors kijken, da’s keiruig.”