Provinciaal voorzitter Miranda Nolten-Westerhof van Overijssel neemt je graag mee een dag in haar leven.

Miranda is moeder van vijf kinderen en getrouwd met Luc. Woonachtig op een melkveebedrijf in Twente en werkzaam als communicatiemedewerker.

Een dag uit het leven van Miranda

Op 8 maart jl. was het 'Internationale Dag van de vrouw'. En omdat we als LTO Vrouw en Bedrijf graag aandacht willen voor de positie van de (agrarische) vrouw leek het ons een mooi ‘haakje’ om bij aan te sluiten. Zo werd er een persbericht opgesteld en rondgestuurd naar de vakbladen met de hoop dat er iemand contact met ons zou opzoeken. Me niet realiserende dat 'ik’ ook daadwerkelijk gebeld kon worden!

's Morgens eerst ff de stal in, omdat de robot storing geeft maar er staat gewoon 'Koe in de box… ' dus niks aan de hand’, dacht ik. Gelukkig is man en boer Luc in de buurt die het verder afhandelt. Mijn telefoon neem ik nooit mee naar de stal, dus wanneer ik weer de keuken in loop blijkt er ondertussen al gebeld te zijn door dagblad TC Tubantia. Oepsie… eerst een aantal dochters uitzwaaien die naar school moeten. Onze pubers zijn 's ochtends niet zo spraakzaam dus dat is zo gebeurd.

Spannende interviews

Even tijd nemen voor mijn ontbijtje en de krant. En wederom wordt er gebeld: ‘Of ik de journalist van de Tubantia al heb gesproken’ vraagt de communicatiemedewerker van LTO. Ik besluit dan ook maar om direct de journalist terug te bellen, en niet langer dit moeilijke karweitje uit te stellen, mijn ontbijt te laten voor wat het is.

Een half uur later denk ik dat de boodschap duidelijk is overgekomen bij de journalist. En niet veel later valt er dan ook gelukkig het volgende te lezen: ‘Hij doet het bedrijf, zij het huis, de tuin en de kinderen. Op veel Twentse boerenbedrijven is de taakverdeling nog niet heel veel anders dan dertig jaar geleden, aldus Miranda Nolten. Daar is weinig mis mee, zo lang de zaken maar goed geregeld zijn. Maar dat is lang niet altijd het geval. „Het is nog niet gewoon dat de boer de vrouw als ‘maat’ ziet.” 

Lees het hele artikel hier

Altijd een spannend moment: ‘Heeft de journalist me begrepen en komt de boodschap goed over.’ Gelukkig is dit geen dagelijkse praktijk want dit vergt energie. Mijn dag verloopt vervolgens gestaag. Was hangen, belletjes plegen voor mijn eigen bedrijf, eten koken, digitale werkzaamheden voor LTO afdeling Noord-Oost Twente, LTO Vrouw & Bedrijf enzovoorts.

Hoop voor de toekomst

Iedere dinsdag en donderdag komen mijn ouders van 15-17 uur. Daar waar ze eerder als oppas kwamen voor onze kinderen, lijkt het nu soms bij ons op de boerderij wel een dagbesteding van de zorgboerderij. Zeker wanneer mijn schoonvader er ook nog bij is. Zij laten me realiseren dat onze tijd kostbaar is en dat we ervoor moeten zorgen dat we iedere dag genieten en dankbaar moeten zijn voor datgene wat op ons (boeren)pad komt. En dat we hoop moeten houden voor de toekomst ook al worden we door de regering flink op de proef gesteld.