Koeien, aardappelen, kippen, varkens, wormen en de machines voor op het land. Een completer beeld van de agrarische sector is haast niet mogelijk. Het zat allemaal verpakt in een fietstocht van 25 kilometer door Salland, met op elk boerenbedrijf een gerechtje.
Ook uw verslaggever ging de pedalen op.
Op voorhand zag ik een uitdaging. Al jaren in bezit van een elektrische fiets, maar slechts één keer zelf actief beklommen en verder door dochterlief gebruikt om op school te komen. Dus een fietstocht van 25 kilometer is voor mij geen vanzelfsprekendheid. Gepruts met de fietsdrager, passen en meten voor twee stalen rossen, banden oppompen, voor de zekerheid een extra accu mee.
Aangekomen bij ons vertrekpunt Stadsboerderij Heerlijkheid Linde is de spanning te snijden. Op slot? Fietssleutel? Kleine paniek en veel geluk dat bij toeval een jas op de achterbank ligt waar het meest gewilde kleinood van dat moment in zit.
Fietsen verleer je niet, zeggen ze. Dat is waar, want de kilometers trap ik met gemak weg. Bordjes wijzen de weg over de leukste paden. Hobbelig, vlak, zanderig, klinkers. De omgeving is verrassend. Weilanden, koolzaadvelden, sprengen, bos, heide. Salland is kennelijk van alle markten thuis.
Onze eerste stop is bij het varkensbedrijf van de familie Groot Koerkamp. Een blik door de ramen van de wroetstallen met strooisel levert een onderonsje met de varkens volgens Krull-concept op. Waarbij de een wat schrikt, maar de ander zijn snuit uit de bodembedekking trekt om met nieuwsgierige oogjes terug te staren. Een broodje beenham is de traktatie na een rondje op het bedrijf.
De familie Wilgers, de volgende halte op onze route, vertelt over haar aardappelen, de rassen, het wassen en alles wat de fietsers maar willen weten. In Mien SnackWagen wordt aan één stuk door frites gebakken van echte Wiggers-aardappelen. Terwijl ouders met de gerechtjesstempelkaart op hun beurt wachten, spelen kinderen met de trekkers en aardappelen die op een speelplateau klaarstaan. Na een sanitaire stop in de toiletwagen Poepdeuze gaan de trappers weer rond.
Op naar de volgende verrassing. Die vinden we bij melkveebedrijf Ruiter waar we tussen de koeien een bakje yoghurt met fruit verorberen. Dinie en Herman Wagemans uit Heeten lepelen die van hen naar binnen, terwijl achter het stel de koeien zich ook tegoed doen aan hun maaltijd. Voor het echtpaar is het niet hun eerste Happen en Trappen door Salland. ‘Vorig jaar hebben we ook meegedaan. Een andere route met allemaal andere bedrijven. Zo leuk om overal een kijkje te kunnen nemen en verrast te worden met een gerechtje.’
Toen nam Dinie Wagemans nog asperges mee bij een van de deelnemende bedrijven. Of ze ook de aardappelen van Wilgers heeft gekocht? ‘Nee, dat niet. Die zijn zo zwaar in de fietstas en mijn man fietst niet elektrisch.’
Het concept is duidelijk. De gerechtjes sluiten naadloos aan bij het type bedrijf. Dus zijn een koek met een trekker erop bij Loonbedrijf Markvoort en een gevuld eitje in de nabijheid van de 40.000 kippen van Mark Grootentraast goed bedacht.
Op het bedrijf worden 25.000 witte kippen gehouden met een overdekte uitloopren en 15.000 bruine scharrelkippen. Bruine en witte eieren dus, waarbij het fabeltje dat bruine eieren gezonder zijn, direct wordt ontkracht. De kippen leggen dagelijks 40.000 eieren waarvan er 4.000 stuks aan huis over de toonbank gaan. ‘Mensen fietsen ervoor vanuit de stad hierheen omdat ze zo lekker vinden.’
Met het idee dat het gerecht aansluit bij het bedrijf zijn we niet helemaal gerust op het bezoek aan De Lange Pier, de wormenkwekerij van de familie Te Boekhorst. Elk scenario heeft al in ons hoofd gespookt. Maar als we een kom soep krijgen, zijn we de schrik voorbij. ‘Pas op voor de lange pieren die erin zitten hoor. Soms springen ze eruit’, wordt er gegrapt vanachter de soeppan. De lange vermicelli is braaf en verdwijnt smaakvol in onze mond. De sliertjes lijken gelukkig niet op de 15.000 kilo pieren die hier jaarlijks het terrein verlaten, voornamelijk naar de Verenigde Staten.
Buienradar beloofde ons een droge tocht en die belofte wordt waargemaakt, al hadden we er ook niet tien minuten langer over moeten doen. Met een ijsje in de hand op ons vertrek- en eindpunt zien we de regen in dikke druppels uit een donkere wolk neerkletteren. Ook niet het favoriete weer van de koeien van Sanne en Christian Klein Koerkamp, die snel een droog plekje opzoeken in hun VrijLevenStal.
De route van de culinaire fietstocht langs boerenbedrijven in Salland werd door 770 deelnemers afgelegd. Daarmee was het event van LTO Noord-afdeling Salland en Salland Boert en Eet Bewust uitverkocht. ‘We hadden nog wel een paar honderd kaarten meer kunnen verkopen, maar we willen het niet te druk hebben op de bedrijven waar een gerechtje klaarstaat. Er moet ruimte blijven om in gesprek te gaan met de boer en antwoord te kunnen geven op alle vragen. Die dialoog vinden we heel belangrijk’, vertelt Hedwig Haarman, bestuurslid van LTO Noord-afdeling Salland.
Vorig jaar gingen vijfhonderd fietsers op pad. Net als nu, verdeeld over tijdsloten, zodat het bezoek op de bedrijven geleidelijk over de dag komt.
