Jaren geleden moest ik stoppen met de bollenteelt, een kleine neventak, op een perceel. Iemand beklaagde zich bij de gemeente over de mogelijke hinder. Een kleine opening in het bestemmingsplan gaf hem gelijk. Burgers worden, mede gevoed door actiegroepen en media, bang gemaakt voor relatief minimale risico’s.

Die framing en inspelen op angst slaan aan. Terwijl wij als landbouw werken aan een sterke verbetering van de omgang met gewasbeschermingsmiddelen. Dat verhaal moeten we nog beter uitleggen. Hoewel we als LTO een mooie leidraad hebben ontwikkeld waarin het genuanceerde verhaal over gewasbescherming wordt neergezet, blijft het lastig die relatief kleine, maar felle publieke opinie te keren. Je ziet het aan doorgeslagen regelgeving in onder meer Gelderland, die de bloembollenteelt daar dwarsboomt.

Maar het kan ook anders. Hier vlakbij is het convenant Bollenteelt gemeente Hardenberg weer verlengd. Mede met de inbreng van ‘mijn’ LTO Noord-afdeling Vechtdal hebben de gemeente, bollentelers, maar ook kritische volgers daar al in 2014 de handen ineengeslagen om toe te werken naar een duurzame en weerbare teelt. Ze voorzagen dat gewasbescherming onder druk kwam te staan. Naast goede afspraken over bijvoorbeeld het gebruik bij bepaalde weersomstandigheden en niet-spuiten in de buurt van bewoonde gebieden, leren de telers veel door elkaars ervaringen te delen.

Ik ben bang dat de groene lobby met deze ingezette tendens de landbouw omvertrekt. Straks kunnen we alles uit het buitenland halen. Tja, ik kom nog wel eens in Litouwen. Als ik daar niet alleen legbatterijeieren eet, maar ook onze afgekeurde spuiten zie rijden, denk ik: Europese Unie, zorg eens voor een gelijk speelveld. Is een convenant geen mooie start, te beginnen in onze eigen provincie?