‘In de oude situatie was ik vrij nieuw, in de nieuwe ben ik ervaren. Hoewel mijn functie in het AB wel weer nieuw voor me is.’ Jeroen van Wijk gaat alle kanten op als hij zich over zijn huidige rol als provinciaal LTO Noord-voorzitter van Utrecht buigt.
Wat voor een bedrijf heeft u?
‘Tot 1 juni ben ik melkveehouder geweest met 100 tot 120 melkkoeien. Ik ben overgegaan naar vleesvee en agrarisch natuurbeheer, waar mijn hart ligt. Als ondernemer vind ik het leuk om er iets naast te doen. Vleesvee laat zich flexibeler combineren met bestuurlijk werk.’
Hoe gaat de kennis vanuit uw eigen bedrijf u helpen als provinciaal voorzitter?
‘Ik probeer altijd grote beleidsstukken klein te maken. Door te kijken wat een bepaalde regel echt betekent voor mijn bedrijf. En dat dan tegen het licht te houden. Wat betekent de regel als ik bijvoorbeeld twee keer zoveel koeien ga melken of twee keer zoveel land heb. Zo krijg je een beter beeld van de gevolgen en wat je kunt doen.’
U vertegenwoordigt niet alleen de veehouders, maar ook andere sectoren. Is dat niet lastig?
‘Helemaal niet. Ik vind die andere sectoren juist heel interessant. We hebben hier best veel fruitteelt. Als ik over beleidszaken in zo’n sector bepaalde gedachten heb, leg ik dat voor aan een expert om te vragen of het klopt. Daar heb ik al superveel van geleerd.’
Elke provinciaal voorzitter heeft een ‘wing(wo)man’. Waarom vormen u en vicevoorzitter Sophie van Roomen een goed koppel?
‘Dat moet nog blijken, hè? Maar zoals ik haar ken vanuit het provinciaal overleg, als afgevaardigde voor de afdeling Gelderse Vallei, is zij supergestructureerd. Compleet anders dan ik, want ik ben echt chaotisch. We vullen elkaar goed aan. En we willen het écht samen gaan doen, elkaars sparringpartners zijn.’
In de nieuwe organisatiestructuur moeten de lijnen korter worden. Ziet u dat gaan gebeuren?
‘Via het provinciaal overleg hadden we in Utrecht voor de lokale besturen, die als afdeling direct contact hebben met de eigen leden, al korte lijnen. Maar niet richting het AB. Dat ging via mij naar Nico Verduin en dan naar het AB. Daar is nu een laag tussenuit. De afstand tot LTO Nederland werd door leden als heel groot ervaren. Door de rol die we krijgen binnen de landelijke portefeuilles wordt die lijn zeker korter.’
Naast boer en bestuurder bent u ook mens. Hoe zou u zichzelf als mens omschrijven?
‘Ik geniet van het leven. Doe graag leuke, actieve dingen met mijn vrouw en vier kinderen van 8 tot 15 jaar. Maar ik vind heel veel dingen leuk. Dan moet je keuzes maken. Want als je alles doet wat op je pad komt, is je agenda vol, overvol zelfs.’
Wat is uw levensmotto?
‘Pak de kansen die je tegenkomt. Iedereen krijgt mogelijkheden, maar je moet ze wel zien. En zoeken naar een manier om er gebruik van te maken. Het argument van geen tijd is altijd weg te beredeneren. Zo ben ik voor de Nuffield Scholarship negen weken in het voorjaar weggeweest. Terwijl ik dacht dat je echt wel gek moest zijn om in het voorjaar zo lang van je bedrijf weg te zijn. Mijn vrouw heeft samen met mij een lijstje gemaakt waarom iets wel kan of niet kan.’
Waar mogen ze u ‘s nachts voor wakker maken?
‘Als er écht iets aan de hand is op persoonlijk vlak, mogen ze me altijd bellen. Zakelijke dingen lossen we de volgende dag op, persoonlijke dingen op elk moment dat het nodig is.’
‘Wanneer het om eten gaat, ben ik dol op zoet: koekjes, taart en cake. De schaal met koekjes bij een vergadering zijn niet veilig in mijn buurt. Ik eet zo alles op.’
Waar gaat u op vakantie graag naar toe?
‘Voor dit jaar Schotland. We houden van natuur, cultuur, actief bezig zijn, nieuwe dingen zien en mensen leren kennen. Dat doe je door contact te maken, te praten en jezelf kwetsbaar op te stellen.’
Als u één uitdaging van boeren en tuinders mocht kiezen om morgen opgelost te zien, welke zou dat dan zijn?
‘De verlening van vergunningen die onterecht niet meer geldig zijn. Daar gaat zo veel leed achter schuil. Dat raakt mensen persoonlijk en hele gezinnen. Als dat morgen opgelost zou zijn, dan zie je echt vonkjes in mijn ogen.’
Jeroen van Wijk is overgestapt op vleesvee, maar moet er nog aan wennen dat hij zich niet meer als melkveehouder kan presenteren.
‘Vonkjes in mijn ogen als morgen de problemen rond verlening van vergunningen zijn opgelost’
Tekst: Sacha Wunderink, Nieuwe Oogst | Foto: William Hoogteyling