Naam: Marjan Dolman (55)
Bedrijf: hippisch centrum
In: Lathum (GD)
Lid: sinds 1997
Wat voor bedrijf heeft u?
‘Mijn man Roel en ik hebben een pensionstalling en evenementenlocatie met horecatak, genaamd Hippisch Centrum Lathum. Er staan 54 pensionpaarden bij ons op stal en we houden voor onszelf twee paarden. We bieden volpension en ontzorgen daarmee eigenaren volledig. We mesten de stallen, voeren de paarden, zorgen ervoor dat ze buiten komen en weer netjes op stal komen te staan. Mijn man en ik worden bijgestaan door een aantal zzp’ers. Daarnaast verzorgen we wedstrijden.’
Jullie zijn vorig jaar omgeschakeld van melkvee naar paarden?
‘Dat klopt. In 1997 hebben we het melkveebedrijf overgenomen van mijn schoonouders. Tot vorig jaar mei molken wij 80 à 85 koeien en hielden wij bijbehorend jongvee. We hadden een goede melkveestapel en ruim voldoende land, maar onze ligboxenstal was aan vervanging toe. Dat was voor ons het breekpunt: wat gaan we doen?
‘In eerste instantie hebben wij geprobeerd om de stal in drie stappen te vervangen, maar van de bank kregen wij goedkeuring voor een nieuwbouwstal voor 250 koeien en niet voor 100 koeien. Maar uitbreiding voelde voor ons niet goed. We wilden dicht bij onszelf blijven.’
En toen?
‘Na heel wat slapeloze nachten hebben we de knoop doorgehakt. We verkochten de koeien en gingen volledig over op de paardenhouderij. Dat was voor ons een weloverwogen keuze, ook omdat wij met ons bedrijf tussen de IJssel, industrie en A12 zitten. Wat grond betreft is hier weinig mogelijk. Ook de ontwikkelingen in de melkveesector speelden een grote rol bij onze keuze. De uiterwaarden zijn Natura 2000-gebieden geworden. We dachten: wat zijn de gevolgen voor ons als boerenbedrijf?’
Hoe ging de omschakeling?
‘Als een speer. In de laatste maanden dat de koeien er waren, hebben we de basis gelegd voor het nieuwe pand. Op 9 juni werden de eerste spanten gezet en in november kwamen de eerste paarden. We zaten direct vol. We beschikken over twee binnenrijbanen, een grote buitenpiste, overdekte longeercirkel, overdekte paddocks en 37 weilandjes waar wij de paarden in het zomerseizoen weiden.’
Hoe was dit traject?
‘Een grote stap. Onze dochter en ik waren al actief in de paarden, maar voor mijn man is dit een nieuwe sector. Het was al enorm wennen dat hij niet meer hoeft te melken. Je hoeft geen rekening meer te houden met vaste tijden.’
Wat is er belangrijk aan een belangenvereniging als LTO Noord?
‘Wat nu allemaal gaande is in de melkveesector, gebeurt in de hippische sector ook. Ook deze sector ligt onder een vergrootglas. Willen we over twintig jaar nog paardrijden, dan moet er een flinke lobby plaatsvinden. Steeds meer mensen worden kritischer op het houden van paarden. Daar moeten we scherp op blijven. Als bedrijf hebben wij paardenwelzijn hoog in het vaandel staan. Daarom hebben we volgens de Maatlat Duurzame Veehouderij gebouwd.’