Wilbrord Braakman leidt een rijk leven. De oud-bloembollenteler geniet in Schagen van zijn oude dag. Opgegroeid in Bovenkarspel zet hij zijn bedrijf niet lang na de ruilverkaveling voort in Anna Paulowna en al vlot daarna in Sint Maartensbrug om de laatste jaren nog bollen te telen in de Flevopolder.
Op negentigjarige leeftijd volgt Wilbrord Braakman de agrarische sector nog op de voet. Het bewijs daarvan is duidelijk zichtbaar. Her en der op tafel en op zijn bureau in de woonkamer liggen stapels boeken en krantenknipsels. Op sommige artikelen is met pen een persoonlijke opmerking geschreven. ‘Ik lees Nieuwe Oogst elke week. De sector gaat me aan het hart. Ik heb er veel aan te danken, want via de landbouw heb ik een geweldig mooi netwerk opgebouwd en veel van de wereld gezien.’
Al op jonge leeftijd hoort Braakman dat hij thuis op het bedrijf nodig is, omdat zijn oudere broer Dirk priester wordt. Zo komt hij al vroeg in contact met inspirerende mensen, vertelt hij. ‘Mijn vader stond altijd open voor innovaties. Hij had contacten met vernieuwers, zoals zaadteler Anton Landman in Enkhuizen, die een vooruitstrevende kijk had op de teelt en vooral ook de gezondheid van de bodem. Ik heb dat voortgezet en thuis de vrijheid gekregen om nieuwe kennis op te doen.’
Zo volgt de bloembollenteler in Zwitserland een cursus over biologisch-dynamische landbouw volgens de leer van Rudolf Steiner. ‘Verder hebben de bijeenkomsten van de Koninklijke Nederlandse Boeren- en Tuindersbond in Groesbeek over het coöperatiewezen me geïnspireerd. Als tuinders hun krachten bundelen en kennis delen, verwerven ze daarmee een sterkere positie op de markt.’
Die maatschappelijke betrokkenheid vanuit de katholieke oorsprong brengt Braakman ook in contact met inspirerende politici en ondernemers als Ruud Lubbers en Herman Wijffels. ‘Ik ben ervan overtuigd dat we het rentmeesterschap hebben over de aarde die ons is toevertrouwd. We zijn daarvoor verantwoordelijk en moeten daar goed voor zorgen. Dat is voor mij en mijn vader altijd de leidraad geweest.’
Braakman wijst door de tuindeuren naar buiten. ‘Terwijl we hier zitten te praten, is die oranje lelie aan de waterkant tot bloei gekomen. Het is een wilde soort die hier spontaan heeft geworteld. Dat is toch wonderlijk, de natuur?’ glimlacht hij. ‘Hoewel ik vanwege mijn gezondheid niet meer in staat ben om de tuin zelf te onderhouden, geniet ik nog elke dag van wat er groeit en bloeit.’
Een dag eerder is Braakman er weer eens met de scootmobiel op uit gegaan om zijn perceel in Sint Maartensbrug te checken. ‘Ik heb dat land bewust aangehouden, ook om betrokken te blijven bij de teelt. Ik spreek biologische bollenteler John Huiberts nog regelmatig. Hij is een echte voorloper. We hebben samen gepionierd met ‘schone landbouw’, met als doel om zo min mogelijk chemische middelen te hoeven gebruiken’, vertelt hij.
‘Gelukkig krijgen die inspanningen steeds meer navolging’, vervolgt Braakman. ‘Bij John is bijvoorbeeld een speciaal leslokaal ingericht om cursussen te geven en aan kennisdeling te doen. In Nieuwe Oogst lees ik ook geregeld mooie artikelen over ondernemers die hun bedrijf duurzaam hebben ingericht. Die spreken me aan en hopelijk ook de collega’s die daar hun voordeel mee kunnen doen.’
Braakman haalde zelf ook zijn inspiratie uit collega’s met een eigen kijk op het vak. ‘Er is veel meer mogelijk dan we denken. Tegenwoordig is alles techniek, hoewel techniek zelf nooit alles mag zijn. Het gaat ook om de menselijke maat en verantwoordelijkheid nemen voor je naaste. In woorden en daden. Ik heb door Afrika, Azië en Zuid-Amerika gereisd om op te komen voor eerlijke landbouw, als medeoprichter van Solidaridad en kwaliteitslabels als Max Havelaar en Fairtrade.’
Op tafel ligt zijn dichtbundel ‘Onderscheidend; Leven in de orde van de natuur. Natuurlijk.’, uitgegeven in 2021 met bespiegelingen over de agrarische sector, de aarde en het leven. Het geloof speelt hierin een centrale rol. ‘Ik heb dat van mijn vader die zijn gedachten ook in korte gedichten samenvatte. Ik maak nog dagelijks notities over dingen die me zijn opgevallen. Dat houdt de geest scherp en de interesse levend.’
Vorig jaar oktober schreef Braakman de dag voor zijn verjaardag: Zaad groeit uit om aarde goedheid heen / Verzorgt zich met omgeving, zij is nooit alleen / Want in al het goed gaande groeiend oogstbaar leven / Gaat zij samen met liefde die ons vol kan zijn omgeven.
Naast zestienduizend leden met een agrarische onderneming, telt LTO Noord ook een kleine vierduizend ambassadeurs. Mensen die boer af zijn, maar de belangenvereniging voor boeren en tuinders blijven steunen. Ambassadeurs kunnen kiezen voor de basisvariant van 63 euro per jaar. Dit kunnen zij tegen een meerprijs aanvullen met steun aan de lokale afdeling en/of een abonnement op Nieuwe Oogst. De redactie bezocht acht ambassadeurs om hun verhaal op te tekenen. Dit keer is dat Wilbrord Braakman in Schagen.
