Annie Kregel is sinds het voorjaar voorzitter van afdeling Land van Leeghwater. Haar voorganger Marianne Barendregt vroeg haar namens het bestuur voor deze functie. ‘Ik heb er diep over nagedacht en thuis over gesproken’, zegt Kregel.
‘Er komt zoveel op je af. Dat maakt het wel zwaar. Maar het is belangrijk dat we als boeren en tuinders verenigd blijven. Dat maakte dat ik ja heb gezegd op de vraag van Marianne.’
‘Het is een enorm breed scala aan onderwerpen waarvoor we werken. Van water tot de energietransitie en van sectorale zaken tot een lid dat onlangs werd geconfronteerd met vogelgriep op zijn pluimveebedrijf’, vertelt Kregel.
Daar komt volgens de LTO Noord-afdelingsvoorzitter bij dat ‘van buitenaf’ kritisch wordt gekeken naar de agrarische sector. ‘Het wordt vaak onderschat in welk speelveld wij als agrariërs zitten. Je moet van alles wat op je afkomt iets vinden. En anderen vinden daar ook iets van. Daar moeten wij vanuit de sector een antwoord op zoeken zonder dat we in de verdediging gaan. Terwijl je ook de glans van de sector probeert te behouden’, laat Kregel weten.
Barendregt vult aan: ‘Je staat als afdeling in verbinding met de maatschappij en de politiek. Er wordt zo makkelijk door overheden, politiek en media gesproken over bijvoorbeeld stoppen met het bedrijf of de veestapel halveren, zonder kennis over wat er al gebeurt. Mensen die niet uit de agrarische sector komen gaan er makkelijk in mee. Het tegengeluid krijgt niet veel ruimte. Als LTO ben je altijd bezig dingen uit te leggen.’
Ze zijn bijna buurvrouwen, de huidige en oud-afdelingsvoorzitter. Barendregt was voorheen akkerbouwer. Na de bedrijfsovername verhuisden zij en haar man. Ze kwamen dicht bij het melkveebedrijf van de familie Kregel te wonen. ‘Ik ben geboren waar ik nu woon, ik ben niet echt opgeschoten’, zegt Kregel lachend.
Kregel heeft samen met haar man, zoon en schoonzoon een bedrijf met ruim driehonderd koeien in Zuidschermer. Ze werkt vier dagen per week als leidinggevende bij de afdeling radiologie van Noordwest Ziekenhuis. ‘Ik werk daar al 36 jaar. Daarnaast ben ik altijd agrarisch gericht gebleven. Begonnen als secretaris van de Hollandsche Maatschappij van Landbouw, later WLTO.’
Toen haar vier kinderen werden geboren, werd Kregel actief voor school- en sportverenigingen. ‘Later werd ik commissaris bij melkfabriek Cono en de Rabobank. Bijna een jaar geleden vroeg Marianne of ik afdelingsvoorzitter van LTO Noord wilde worden.’
Barendregt groeide op op een gemengd bedrijf in de Schermer. Toen ze trouwde met een akkerbouwer stopte ze met haar werk als medisch laborant en kwam ze thuis op het bedrijf werken.
‘Akkerbouwer vind ik een fantastisch beroep’, zegt Barendregt enthousiast. ‘Ik vond het een mooi leven, met onze drie kinderen en mijn taken in het bedrijf. Op een gegeven moment ben ik gevraagd voor de sectie Akkerbouw van LTO. Besturen vond ik leuk om te doen en het verrijkt je eigen kennis.’
Na haar afscheid bij LTO Akkerbouw werd Barendregt in 2009 gevraagd als afdelingsvoorzitter. ‘Een functie met grote verantwoordelijkheid. Als afdeling sta je het dichtst bij de leden. In de vakgroep Akkerbouw gaat het om signalen doorgeven van leden en zaken terugkoppelen aan bestuurders. In de afdeling geef je zelf handen en voeten aan de organisatie LTO Noord. Je bent als ‘horizontale’ belangenbehartiger dicht bij de leden actief.’
Afdeling Land van Leeghwater is actief in de gemeenten Alkmaar en Beemster, waarmee twee tot drie keer per jaar wordt overlegd. De afdeling heeft 120 bedrijfsleden. Ongeveer de helft was afgelopen zomer aanwezig bij de zomerexcursie, die werd gehouden bij de familie Kregel. ‘We hebben onze stal net voor corona uitgebreid en verduurzaamd. De ontmoeting met elkaar was vooral het doel.’
Een onderwerp dat in de coronaperiode veel aandacht vroeg van het bestuur was de herziening van het bestemmingplan buitengebied in gemeente Beemster. Hierover werd via Zoom digitaal met leden gespard. Ook politieke partijen konden aanhaken. ‘Een deel van de partijen heeft onze zienswijze overgenomen’, aldus Kregel.
Stand van zaken is dat het definitieve concept is besproken in de gemeenteraad. Kregel: ‘We hebben geprobeerd te voorkomen dat in werelderfgoed De Beemster regelgeving rigide wordt toegepast. Wij hebben onder andere zienswijzen ingediend over de hiaten in de diverse bouwvlakken, de organisatie bij het keukentafelgesprek voor vergunningaanvragen, de strikte regelgeving van de kopergravuresloot en bijvoorbeeld strakke, beperkende regelgeving wat betreft de molenbiotoop.’
Bij de invulling van de Regionale Energie Strategieën heeft de afdeling te maken met een ‘vooruitstrevende gemeente Alkmaar’, aldus Kregel. ‘Zij willen geen zon op land en zetten in op zon op dak. Ook willen ze nadenken over het mogelijk maken van boerenwindmolens.’
In gemeente Beemster zijn windmolens onbespreekbaar. ‘Maar zonnepanelen op daken leggen is voor boeren ook niet mogelijk omdat het energienetwerk in de Beemster zwak is’, legt Barendregt uit. ‘Dat levert spanning op, omdat de zuivelfabriek stuurt op een energieneutrale productie. Provinciaal zijn hierover contacten met netbeheerder Liander. Onze taak als afdeling is onze leden zo te faciliteren dat zij bij kunnen dragen aan de energietransitie.’
Andere items die spelen zijn het landbouwverkeer rond Alkmaar, de invloed van Natura 2000-gebied Eilandspolder en het Natuurnetwerk Noord-Holland. ‘Er worden constant proefballonnen afgevuurd op de ondernemers in het gebied en in de directe omgeving’, stelt Kregel. ‘Zoals het niet mogen uitbreiden van de stal, het niet kunnen doorontwikkelen om de stikstofuitstoot te verlagen en beperkingen van grondgebruik. De niet-aflatende stroom van overheidsplannen geeft onrust en onzekerheid.’
Het afdelingsbestuur communiceert met de leden via een appgroep, wat goed werkt. Iedere bestuurder kan hier nieuws in kwijt. Kregel en Barendregt zijn vol lof over het tienkoppige bestuur. Kregel: ‘Vanwege mijn baan moet ik delegeren, ik ben blij met mijn bestuursleden die zelfstandig aan de slag kunnen. We kunnen elkaar ook goed vervangen, dat werkt heel fijn.’
‘We zitten in een transitieperiode naar een duurzamere landbouw, dat gaat gebeuren. Ik maak me zorgen over de aanwezige kennis van deze complexe materie. Is het opleidingsniveau breed genoeg om die stap te kunnen maken? Dat wordt wel de uitdaging voor LTO Noord, om daar de energie op te zetten.’ Afdelingsvoorzitter Annie Kregel heeft zorgen voor de groep boeren die het stuk kennis missen over bijvoorbeeld de theoretische onderbouwing van ‘hoe zit het met de stikstofkringloop, met de CO2-kringloop?’. Kregel: ‘Waar kunnen deze ondernemers hun kennis bijspijkeren?’
Oud-voorzitter Marianne Barendregt noemt als voorbeeld van kennis opdoen de Bodemcursus voor akkerbouwers van Landbouwportaal Noord-Holland. ‘Afdelingsbestuurder Ted Vaalburg heeft dit mee op poten gezet. Met een deskundige worden bodems besproken, het gaat om kennis delen. Dit loopt erg goed’, besluit Barendregt.