De vorige weblog werd geschreven door Esther Ruitenberg-Westerhof, mijn buurvrouw. Van haar kreeg ik de vraag of ik de pen aan wilde nemen om de volgende weblog te schrijven.

Ik zal mij eerst voorstellen: ik ben Gerlinde Hartkamp. In 2014 ben ik verhuisd naar de boerderij van mijn man in Dalfsen. Wij hebben een melkveebedrijf met zo’n 90 melkkoeien en daarbij fokken wij ons eigen jongvee op. De dagelijkse werkzaamheden, melken, stalwerkzaamheden en ook het landwerk, worden gedaan door mijn man en schoonvader. Op zondag is het vaste prik dat ik met ons zoontje de stal in ga om te helpen. Verder doe ik samen met mijn man de administratie en spring ik bij op de momenten dat het nodig is.
Naast de werkzaamheden op de boerderij werk ik tweeënhalve dag buitenshuis. Ik sta twee dagen voor de klas op een basisschool. Een zeer mooi, inspirerend en veelzijdig beroep. Daarnaast werk ik nog een aantal uur bij een mechanisatiebedrijf waar ik wat administratie doe.
Zo kom ik bij de vraag van Esther: hoe is het voor jou om als jonge vrouw je draai te vinden op de boerderij? Mijn weken zijn veelzijdig, maar werk en privé is op dit moment mooi in balans. Ik geniet volop van alles wat er op mijn pad komt. We wonen fijn buitenaf en hebben alle ruimte in en om huis.

Mijn draai vinden was in het begin best nog wel even zoeken. Ik werkte voorheen meer buitenshuis, hielp waar kon mee op de boerderij en daar kwam dan nog eens een ‘mega’huishouden bij toen ik verhuisde. Tja, we waren dan wel ‘starters’ maar van een starterswoning was geen sprake: een compleet huis waar ook nog eens volop in geleefd wordt. Ik bedoel: hooisokken, op vaste tijden koffietijd, regelmatig ‘koffievolk’, de vele agrarische reclamepost op de keukentafel, enzovoort. Voor velen vast wel herkenbaar. Langzamerhand wen je daar aan en leer je onder andere de gezelligheid waarderen. Want boer zijn is best een eenzaam beroep en wat zou het kaal zijn als er niet zoveel mensen even aan komen voor het een of ander.
Een van de belangrijkste dingen van je draai vinden in een huis waar je man al van jongs af aan woont is samen je huis inrichten. Dat maakte dat ik me al snel thuis voelde op de boerderij. We hadden onze eigen meubels uitgezocht en onze eigen spullen in de kast staan (wellicht op een andere plek wat voor twee personen toch wat zoekwerk opleverde).

Wennen was het toen ik de eerste piekmomenten met het inkuilen van dichtbij meemaakte. Alles hangt af van het weer en soms veranderen de plannen elk uur. Flexibel zijn is dan het toverwoord. Waar ik dan die dag druk mee ben: koffie voor de harde werkers op het land brengen, klaar staan om mee te helpen waar nodig, jongvee verzorgen, helpen met melken, op hun tijd warm eten klaar hebben staan waar je een half uur voor zwoegt en wat vervolgens binnen tien minuten naar binnen wordt gewerkt zonder ‘het was lekker schat’. Op zo’n dag weet je dat de inzet van iedereen stil wordt gewaardeerd. ’s Avonds laat als het gras aan de bult zit, heeft het bier onder mijn leiding  al een paar uur koud in de koelkast gestaan. En meestal kunnen we dan tevreden terugblikken op het inkuilen. Zo, dat hebben we maar mooi weer samen gedaan!

Mijn draai heb ik dus inmiddels wel gevonden en we genieten samen volop van alle mooie dingen die de boerderij te bieden heeft: piekmomenten, beestenboel, vrijheid, ruimte en gezelligheid!
Het melken in de nieuwe melkstal bepaalt bij ons grotendeels het ritme van de dag. Ik ben benieuwd wat voor invloed een melkrobot heeft op het gezinsleven. Daarom geef ik de pen door aan Willemien Laarman met de vraag: hoe is jullie gezinsleven veranderd nu jullie een melkrobot in de stal hebben?