Bedankt Annemarie voor je weblog. Ik heb jullie familiebedrijf en jou als onderneemster de afgelopen jaren van dichtbij mogen volgen. Enthousiast, begaand met de dieren en een uithangbord voor de varkenssector, zo zou ik de familie Noordman willen typeren.

Je vroeg mij om de pen van je over te nemen en dat doe ik met plezier. En dat met de vraag iets over de toekomst van de melkveehouderij te schrijven. Die melkveehouderij blijft voor mij een van de mooiste sectoren om werkzaam in te zijn. Het werken met de dieren en het bewerken van de grond blijft boeiend en al helemaal in het voorjaar wanneer het nieuwe groeiseizoen weer van start gaat. Daarbij wordt de sector door de “gemiddelde” Nederlander met een ruime voldoende beoordeeld. Dat gedeelte voor de toekomst zit wel goed.

Voor ons eigen melkveebedrijf in Lemelerveld zijn we in de fase gekomen  om het  aan de volgende generatie door te geven in de komende jaren. Met onze bedrijfsgebouwen liggen we geheel binnen de bebouwde kom van Lemelerveld en daardoor zijn de ontwikkelingsmogelijkheden zeer beperkt. Zeker voor een bedrijfsopvolger is dat geen ideale situatie. De afgelopen jaren zijn dan ook verschillende opties bekeken: uitbesteding van het jongvee,  biologische opzet of een andere veehouderij zijn de revue gepasseerd. Gelukkig hebben we de keuze kunnen maken, om een samenwerking met een collega melkveehouderijbedrijf aan te gaan. Op deze manier is er voor onze zoon dan de uitdaging om er voor de toekomst één duurzaam melkveehouderijbedrijf van te maken. Een fantastische uitdaging die de nodige reuring met zich meebrengt. Niet alleen praktische zaken moeten worden geregeld, ook de opzet van de samenwerking, het maken van een bedrijfsplan komen voorbij. Dat zal het eerste jaar dan ook de nodige energie en flexibiliteit vragen.

Al met al een positief gevoel over de toekomst van de melkveehouderij in Nederland. Zorgen zijn er vooral over hoe de politiek de komende jaren met onze sector omgaat. Te vaak worden er korte termijn beslissingen genomen op basis van emoties, terwijl de landbouw behoefte heeft aan beleid die vanuit goed rentmeesterschap wordt genomen.  Het pas uitgebrachte rapport van de Raad voor de Leefomgeving en Infrastructuur: ‘Duurzaam en gezond’ geeft daarbij niet veel vertrouwen. De landbouw wordt daar ten aanzien van CO2- emissie, grondwater- en bodemkwaliteit nogal eenzijdig en negatief belicht. Ik mis daarin de sprongen vooruit die er zijn behaald ten aanzien van bv. de emissie beperking. Dit in tegenstelling tot de luchtvaart, industrie of zeevaart die nauwelijks een daling laten zien of zelfs een lichte stijging. Laten we daarbij niet vergeten dat er is maar één sector is die het vermogen heeft om ook CO2 vast te leggen en dat is de landbouw.

Ondanks de behaalde reductie op antibioticagebruik en daarmee de invloed op de resistentie wordt er in het rapport nauwelijks verwezen naar het feit dat het humane antibiotica gebruik een steeds groter deel van de resistentie veroorzaakt.  Hoe gaat de politiek hier mee om. In ieder geval een uitdaging voor LTO om er voor te zorgen dat de belangen van de agrarische ondernemers goed worden vertegenwoordigd en dat de politiek beleid maakt waar we op lange termijn de vruchten van plukken.

Hopelijk geven wij dan de politiek een ruime voldoende. Een goed seizoen toegewenst

Ik geef de pen door aan Han Kraayvanger, mede bestuurslid van de Ommer Marke. Een gedreven ondernemer die zijn eigen weg zoekt in onze sector. Han zou daar eens wat meer over willen vertellen.