“Maar een appel komt uit de supermarkt?” Tijdens Nationale Buitenlesdag op 4 april, een initiatief van IVN en Jantje Beton, ging in Winterswijk groep 3 van de Julianaschool naar buiten voor een boerderijles.
Ze hadden geluk, want de koeien gingen ook nog eens voor het eerst naar buiten! Op pad met Boerderijeducatie Nederland, het platform dat LTO Nederland en ZuivelNL ondersteunen.
Annerieke en Dennis hebben samen met hun (schoon)ouders een melkveebedrijf in Winterswijk. Sinds kort is Annerieke een gecertificeerde ‘educatieboerin’, dat betekent dat zij voldoet aan de (strenge) eisen voor veiligheid, hygiëne en educatieve vaardigheden van het Keurmerk Boerderijeducatie Nederland.
Door heel Nederland zijn er circa 325 aangesloten educatieboerderijen bij dit Keurmerk. Zij werken samen in regionale netwerken van educatieboeren die zijn aangesloten bij het platform. Jaarlijks bezoeken meer dan 65.000 kinderen deze boerderijen. Het is de ambitie om alle kinderen op de basisschool minimaal één keer op de boerderij te krijgen. Zodoende leggen leerlingen weer een relatie tussen het werk op de boerderij en het dagelijks eten op hun bord.
- lees het sfeerverslag hieronder
- of kijk het leuke Youtube-filmpje terug.
Annerieke begint de les door te vertellen wat je allemaal op hun boerderij kunt vinden: 80 koeien, een boomgaard en pinken. Dat vinden de kinderen een beetje gek: “Een pink zit ook aan je hand! Iedereen heeft een pink”, maar ook “Pink is ook roze in het Engels!” Daarnaast heeft het bedrijf ook een multifunctionele tak met een boerderijwinkel en maken ze ijs van eigen melk. Er wordt dan ook hoopvol gereageerd op de aankondiging van boerin Annerieke: “Vandaag hebben we nog een verrassing voor jullie!” waarop een leerling meteen vraagt: “Een ijsje?” Dat is het helaas niet, maar wel iets anders dat bij het mooie weer past: de koeien gaan weer naar buiten.
Maar vordat het zover is, volgt er eerst de les op de boerderij waarbij de kinderen zelf ook aan de slag mogen! Over bloemetjes en bijtjes De kinderen gaan in twee groepen uiteen, waarmee één groep met Annerieke mee gaat en de andere groep begint in de boomgaard. Daar legt de zwager van Annerieke uit wat er allemaal groeit en bloeit. Er wonen ook vier kabouters in de boomgaard die meehelpen met het vele werk. Door de rode puntmutjes weten de kinderen hen al snel te vinden. De een verzamelt hazelnoten voor de eekhoorn, de ander helpt met appels sjouwen en weer een ander ligt lekker te dutten bij het egelhuisje.
De bijen zijn bijvoorbeeld hard nodig om de bloesem te bestuiven zodat de appels kunnen groeien. In de boomgaard groeien kruiden en bloemen die bijen aantrekken. Ze kunnen lekker blijven slapen in het insectenhotel. De kinderen mogen zelf ook aan de slag om thuis voor de bijen te zorgen. Ze gaan ‘zaadbommetjes’ maken van klei, aarde en een zadenmengsel. Lekker met de handen in de modder (‘het is wel een beetje koud’) en balletjes rollen. Aan het einde van de dag zijn ze droog en mogen ze mee naar huis.
Ondertussen gaat de andere groep mee met boeren Annerieke. Samen kijken bij de kalfjes en voelen hoe zacht de ‘bedden’ van de koeien worden opgemaakt. Dekens zijn niet nodig, want de koeien hebben zelf natuurlijk een lekker warme vacht! Ook de melkrobots zijn wel heel bijzonder, zo kunnen de koeien zelf kiezen wanneer ze gemolken worden. Dan is het tijd om zelf aan de slag te gaan. Het voer moet nog aangeschoven worden bij de koeien. De kinderen gaan vol enthousiasme aan de slag met scheppen en bezems. De kinderen zijn hartstikke sterk en de koeien komen enthousiast naar het hek, helemaal als de kinderen ook nog brokjes mogen uitdelen.
Tijdens de pauze is het tijd voor wat drinken en een lekkere appel en peer. Toch een beetje lastig eten: “Ik heb geen voortanden, kun je de appel snijden?” en bij een ander kindje: “Ik beet in de appel en toen ging mijn tand loszitten!” De klokhuizen gaan naar de nieuwsgierige koeien die hele lange tongen hebben!
Dan is het alweer het einde van de ochtend en eindelijk tijd voor de Koeiendans. Ook een andere school komt met drie klassen kijken. De koeien sprinten de wei in: best spannend voor een aantal kinderen die nog nooit een koe van zo dichtbij hebben gezien. Daarna gaan de kinderen uitgelaten naar huis. “Het is veel leuker dan in de klas”; de ochtend buiten op de boerderij hebben de kinderen veel geleerd door te voelen, doen en te beleven.
De juf ziet blije kinderen: “Dat maakt mijn hart warm. De kinderen maken op de boerderij kennis met een mooi beroep, leren over gezond voedsel, maar ook over thema’s als leven en dood.” Een boerderijles is dus veel meer dan alleen gezellig bij de boer op bezoek. Want die appel ligt niet zomaar in de supermarkt.