Op alle gemeentehuizen en in provinciehuizen, Den Haag en Brussel zijn heel goede LTO-documenten beschikbaar met aanbevelingen voor het verbeteren van het huidige beleid.

En met oplossingen voor de vorming van nieuw beleid waar het de land- en tuinbouw raakt. Kijk maar in onze ledenapp LTO Dichtbij of op onze website. De input is er, gedegen onderbouwd en uitgedragen door onze medewerkers en bestuurders met veel vlieguren in de praktijk. Maar wat vinden we van deze inbreng terug in beleid en waardering?

Allerlei ‘deskundigen’ roepen over de noodzaak van verandering. Voor ons is dat niet nieuw. Veranderen zit in ons DNA en dus doen we dat waar dat kan. Vergelijk twintig jaar geleden maar eens met nu. We werken schoner en beter.

Het ingewikkelde is dat de ‘deskundigen’ meningen ventileren met meer of minder kennis van de materie of met een andere agenda. Soms door Jan en alleman, maar ook door mensen met gezag. Een recent voorbeeld was Klaas Knot van de Nederlandse Bank die twee weken geleden bij Buitenhof de glastuinbouw en slachterijen duidde als ‘overbodig voor Nederland’.

Aan de andere kant hoor je dat Nederland een gidsland is op het gebied van land- en tuinbouw. De positieve waardering wordt het vaakst geuit in een vergelijking met het buitenland en door buitenlanders of organisaties die de Nederlandse boeren en tuinders als voorbeeld gebruiken. Zo gaf de FAO eind 2023 aan dat er voor dierlijke productie twee gidslanden zijn: Nieuw-Zeeland en Nederland. Positiviteit over onze sector lijkt vaker voor te komen als men in het buitenland is.

We zitten midden in een turbulente tijd rond onder meer de met nutriënten verontreinigde gebieden, voedselzekerheid, bufferstroken, beschermen van landbouwgrond, klimaat en mest. Het momentum lijkt er te zijn om meer invloed te krijgen op echte oplossingen die wel aansluiten op de praktijk. Dat is nodig om met perspectief voor boeren en tuinders doelen te halen. De plannen liggen klaar.