Over het onderwerp 'Gebruik van vruchtbare landbouwgrond' zijn 3 stellingen voorgelegd aan de politieke partijen. Hieronder vind je hun antwoorden.
Over het onderwerp 'Gebruik van vruchtbare landbouwgrond' zijn 3 stellingen voorgelegd aan de politieke partijen. Hieronder vind je hun antwoorden.
De grond en omstandigheden zijn in Flevoland bijzonder geschikt voor de productie van voedsel. In Flevoland worden daardoor hogere opbrengsten per hectare gehaald dan in andere provincies. Mede hierdoor heeft Flevoland dan ook een vooraanstaande positie in de wereld op het gebied van pootaardappelen, grondstoffen voor de voedingsindustrie, uitgangsmateriaal voor de tuinbouw en kennis en productie van veeteelt/melkveehouderij. Het is belangrijk dat we de potentie van de Flevolandse gronden optimaal benutten, zodat er in andere regio’s meer ruimte kan zijn voor woningbouw, industrie en natuur. Als we in Flevoland vruchtbare landbouwgrond opofferen voor andere functies (woningbouw, industrie, natuur), betekent dit dat andere provincies relatief meer grond moeten vrijmaken voor de landbouw, om te komen tot dezelfde productie. Er wordt vaak gesteld dat Nederland al veel meer voedsel produceert dan noodzakelijk, maar daar staat ook veel import van voedsel tegenover (te denken valt aan producten die hier niet kunnen groeien, zoals bananen, sinaasappels, kiwi, etc.). Ook is het op geopolitiek vlak belangrijk dat Nederland een goede positie behoudt als het gaat om de productie van voedsel.
Het is onverstandig en niet wenselijk dat er vruchtbare landbouwgrond wordt opgeofferd voor bijvoorbeeld een datacenter of een kazerne. Om kostbare landbouwgrond te beschermen moet een agrarische hoofdstructuur worden vastgesteld. Hierdoor wordt het niet meer mogelijk om grootschalige functieveranderingen in het landelijk gebied door te voeren.
Met het programma Nieuwe Natuur zijn er in de afgelopen jaren reeds een aantal nieuwe natuurgebieden toegevoegd in Flevoland. Het eventueel verder uitbreiden van natuurgebieden mag niet ten koste gaan van landbouwgrond. Ook wordt voor de invulling van de bossenstrategie geen landbouwgrond gebruikt. In plaats daarvan kan uitbreiding van het aantal bomen plaatsvinden langs wegen, in woonwijken en in bestaande natuurgebieden.
Voor de woningbouwopgave wordt geen extra landbouwgrond gebruikt naast de grond die daarvoor nu al is aangewezen. Dit betekent dat voor de bouw van de nieuwe woningen gekozen moet worden voor een hoge bebouwingsdichtheid, weliswaar met daaromheen voldoende groene gezamenlijke ruimte om er plezierig te kunnen leven.
