Hoe bent u in 2007 voorzitter geworden van LTO Noord-afdeling West-Friesland?
‘Ik was net gestopt als wethouder voor het CDA in de gemeente Wognum. Voordat ik actief werd in de gemeentepolitiek, had ik een kadercursus gedaan bij de LTB, een voorganger van LTO Noord. ‘Als ik voor LTO nog eens wat terug kan doen, dan zal ik dat niet laten’, bedacht ik mij.
‘Dat moment kwam met de vacature van voorzitter, die ik zag in een advertentie. Ik belde met een bestuurder voor informatie. Hij wilde net mijn kant op komen om te vragen of ik wilde solliciteren. Ik werd afdelingsvoorzitter met portefeuilles waar mijn interesse naar uitgaat: ruimtelijke ordening, milieu en water.’
LTO Noord-afdeling West-Friesland omvat zeven gemeenten. Hoe kijken zij naar LTO Noord?
‘Voor iedere gemeente is in het bestuur een contactpersoon aangesteld. Bij overleg met de gemeente ga ik altijd mee. Dat is één of twee keer per jaar. Ontwikkelingen in de agrarische sector gaan snel. Daar houden wij de betreffende ambtenaren en wethouders van op de hoogte. Dat werkt plezierig.
‘De gemeenten in West-Friesland zijn de boeren en tuinders goedgezind. De provincie biedt in de regio Noord-Holland-Noord ruimte voor grootschalige ontwikkelingen. Dat werkt door in onze gemeenten.’
In 2012 heeft de afdeling een Landbouwvisie opgesteld. Wat wilde u hiermee bereiken?
‘Bij een nieuw bestemmingsplan landelijk gebied waren wij druk met inspreken en in gesprek gaan met fracties om te proberen onze punten erin te krijgen. Waren we het ergens niet mee eens in het proces, dan moesten we aan de slag met een zienswijze of in beroep gaan.
‘Er was behoefte zelf onze ideeën naar voren te brengen bij de gemeenten. Proactief, aan de voorkant van het proces. Dat hebben wij gedaan met de Landbouwvisie. Dit werkt veel beter dan gedurende het proces komen met je ideeën. Onze visie liep tot 2020, met een doorkijk naar 2030. In 2022 komt de afdeling met een nieuwe Landbouwvisie.’
Hoe werkt u aan het behoud van een goede watervoorziening vanuit het IJssel- en Markermeer?
‘Als in een droog jaar moet worden gekozen om water te gebruiken uit deze meren voor drinkwater of landbouw, dan wordt niet voor de boeren gekozen. In 2019 hebben we hier een actie opgezet in een overleg met de portefeuillehouder water van LTO Noord regio West, alle LTO Noord-afdelingen rond het IJsselmeer en Rijkswaterstaat. Het is toen net goed gekomen met de beschikbaarheid van water.
‘Na de Markerwadden zijn er nu plannen voor zonnecollectoren op een soort eilanden in het IJsselmeer langs de Wieringermeer en West-Friesland. De zoetwatervoorziening voor de agrarische sector komt hierdoor onder druk te staan. Voor dit project ‘Wieringerhoek’ zitten we met 25 partijen aan tafel, waaronder beroepsvissers, een zonneparkbouwer, recreatieondernemers, overheden, de Vogelbescherming en de kitesurfvereniging. We proberen daarin zo goed mogelijk ons geluid te laten horen.’
Welke items speelden er de afgelopen tijd in uw gebied?
‘Begin 2020 was er een Agricafé, waarin 130 boeren aangaven op welke manier zij willen bijdragen aan de regionale energiestrategie (RES) van Noord-Holland-Noord. Dit was de start om te komen tot afspraken in RES 1.0, die bijna gereed is voor ondertekening.
‘Onze jaarvergadering houden we bij een glastuinbouwbedrijf dat op weg is naar 100 procent energieneutrale productie. Dat laten we graag zien aan onze leden.
‘Vorig jaar hebben we bereikt dat er geen meidoorns zijn aangeplant langs de Markerwaardweg. Deze kunnen het door fruittelers gevreesde bacterievuur overbrengen.
‘Met de Westfriese Bedrijvengroep zetten we in op realisatie van grootschalige huisvesting voor buitenlandse medewerkers. Bij huisvesting op het eigen erf hebben we bereikt dat de medewerkers van een bloembollenbedrijf mogen blijven wonen op dat bedrijf in de drie maanden dat ze bij een fruitteler aan de slag gaan.
‘Via de Markerwaardweg gaat veel landbouwverkeer naar de Wieringermeer en terug. Voor het laatste stuk staat een parallelweg gepland, maar die ligt er voorlopig nog niet. In samenspraak met de gemeenten is een werkgroep geformeerd die onderzoek laat doen naar het aantal verkeersbewegingen van landbouwverkeer. Als dit in beeld is gebracht, hopen we dat het laatste stuk van de weg een 60 kilometerweg kan worden, zodat landbouwverkeer er ook gebruik van kan maken.’
Wat is niet gelukt?
‘Een einde maken aan de ganzenoverlast. De inzet was erop gericht terug te gaan naar de aantallen in 2005. ‘Als dat lukt, zou dat geweldig zijn’, zeiden de leden. We zouden hierin samen optrekken met provincie Noord-Holland en de faunabeheereenheid. Doordat Wakker Dier naar de rechter ging, de provincie negatief reageerde op de plannen en de winterrust erbij is gekomen, kunnen onze leden minder beheren. Echt jammer dat dit niet genoeg gestalte heeft gekregen.’
U ging in de zomer koeien ophalen om zo burgers kennis te laten maken met de sector.
‘Mensen konden zich aanmelden om met mij de koeien op te halen voor het melken en een rondleiding op het bedrijf. Dit was een van de activiteiten van ‘Boeren en tuinders pakken uit deze zomer’, waar veel leden in de afdeling aan meededen.
‘Een opmerking ging over de kistkalveren die wij zouden hebben. Ik legde uit dat de eenlingboxen wiegjes zijn voor de kalveren. Met even wat uitleg keek deze bezoeker ineens heel anders naar de kalveren in de boxen.’
Talenten inzetten
‘Je mag je talenten nooit verbergen’, leerde Arie Schouten vroeger. ‘Met de opgedane kennis als gemeenteraadslid en wethouder wilde ik mijn collega’s van dienst zijn’, blikt hij terug op zijn keuze voor het voorzitterschap van de afdeling. Het werk voor LTO Noord wist hij goed te combineren met het melkveebedrijf, waar een zoon in werkzaam is. ‘Mijn vrouw Marga lette op als er ‘s avonds koekalverij aan zat te komen. Met hulp van het thuisfront kon ik het bestuurswerk voor LTO Noord altijd goed inrichten.’
'Als jullie voor een goed plan zorgen, zorg ik voor draagvlak'. In zijn beginperiode als voorzitter kreeg Arie Schouten het voor elkaar dat het waterschap niet koos voor land onttrekken aan de landbouwfunctie voor waterberging, maar koos voor 'droge berging'. 'Land dat gebruikt wordt door boeren maar één keer in de zoveel tijd kan dienen als wateropvang', legt de voorzitter uit. Daar kreeg hij zowel bij het waterschap als bij de leden de handen voor op elkaar.
Nu Schouten stopt bij LTO Noord is er meer tijd voor zijn kleinkinderen en voor ‘opa klusjes’ op het bedrijf, zoals het jongvee bijhouden. Hij is actief voor de Zonnebloem en bezoekt en rijdt daarvoor deelnemers. ‘Daar zit een boerin bij. Als ik haar bezoek, dan praten we over koetjes en kalfjes.’