In het project ‘Kringloopmest op maat’ wordt onderzocht hoe digestaat kan worden ingezet in verschillende teelten. Digestaat is een product dat overblijft nadat dierlijke mest of plantaardige reststoffen zijn vergist. Akkerbouwer Gerald Maters uit Niekerk paste voor het eerst digestaat toe in zijn pootaardappelen.
Dat heeft geleid tot een meeropbrengst van 2,5 ton per hectare.
Hoewel het gebruik van digestaat in pootgoed minder gebruikelijk is, laat de proef zien dat het geen nadelige effecten heeft. Maters merkt op dat de gewassen op het digestaatperceel beter in staat zijn om nutriënten uit de bodem te halen. Dit heeft ervoor gezorgd dat hij minder bijmestte en kunstmest bespaarde.‘Door natte omstandigheden voorafgaand aan en tijdens de teelt is veel stikstof naar dieper gelegen lagen gespoeld. De bemesting die werd gegeven, is daardoor heel effectief gebleken’, zegt de Groningse akkerbouwer.
Maters heeft een vaste digestaatfractie gestrooid over de ruggen, voor het aanfrezen. Dit bleek goed te werken. ‘De duurwerking van het vaste digestaat heeft vooral bijgedragen aan de opbrengstverhoging, omdat het gewas langer groen bleef dan bij kunstmest. Ik ben benieuwd naar wat we nog meer kunnen ontdekken met de inzet van digestaat in pootgoed’, zegt hij over het vervolg van het project.
LTO Noord-projectleider Tjeerd Hoekstra ziet duidelijke voordelen in het gebruik van digestaat. ‘Mestdistributeurs kunnen kringloopmest op maat maken, precies afgestemd op de benodigde verhoudingen tussen stikstof en fosfaat. Bovendien komt de stikstof sneller vrij, waardoor je efficiënter kunt bemesten en kunstmest kunt besparen. Al zou de grootste besparing uit renure moeten komen.’
Hoewel de eerste resultaten veelbelovend zijn, zijn er ook uitdagingen. ‘We hadden gehoopt dat we een vrijstelling zouden krijgen voor het toepassen van ammoniumsulfaat als kunstmestvervanger. Dan hadden we alvast kunnen experimenteren met het gebruik van renure in de akkerbouw om kunstmest te vervangen. Dit omdat we verwachten dat we op termijn wel degelijk renure als kunstmestvervanger kunnen inzetten’, licht de LTO Noord-projectleider toe.
‘Het hebben van praktijkproeven die aantonen dat dit prima kan en werkt in de akkerbouw, was handig geweest voordat het straks hopelijk wetgeving wordt’, vindt Hoekstra. ‘Bij dit soort innovatieve projecten heb je immers experimenteerruimte nodig om naar andere landbouwvormen over te stappen. Helaas wordt veel experimenteerruimte ingetrokken en kunnen we de inzet van ammoniumsulfaat in de praktijk dus nog niet uitproberen. Een gemiste kans.’
Het project ‘Kringloopmest op maat’ is onderdeel van het programma Fascinating. Dit programma wordt mede gerealiseerd door Nationaal Programma Groningen en provincie Groningen.