Een paar wegen verderop, op een van de percelen van Herman Buitenhuis, is de bodem letterlijk op z’n kop gezet. De veenlaag is naar beneden gebracht en het zand naar boven. Zo blijft het veen natter en stoot het minder CO2 uit.
De uitvoering was geen standaardklus. ‘Tijdens het ploegen stuitte de loonwerker op een oerlaag van 40 cm tussen het veen en het zand, waardoor de ploeg kapotging’, vertelt Buitenhuis. ‘Uiteindelijk is met een rupskraan laag voor laag gewerkt: veen eraf, oer en zand apart gelegd en daarna alles in de juiste volgorde terug: oer, veen, zand.’
Na twee weken was het perceel gekeerd en in juni opnieuw ingezaaid. De bodem moet nog structuur krijgen, maar dankzij Bokashi en drijfmest groeit er alweer gras. Buitenhuis: ‘Het nadeel is dat je arme grond naar boven haalt, maar het voordeel is duidelijk: de draagkracht is verbeterd.’ Voor hem past de maatregel ook in een groter plaatje: ‘Als boer ben je altijd bezig met natuur en milieu. Het klimaat omarmen hoort daar gewoon bij.’